Agencje sieciowe twierdzą, że outsourcing projektów przetargowych stosują tylko w sytuacjach bez wyjścia i kiedy nie ma wolnych rąk do pracy, bo naczelną zasadą działania agencji powinna być całkowita poufność. Wystarczy jednak przejrzeć portfolio freelancerów, zadać kilka pytań i już wiadomo, że usługa freelancerska jest jak najbardziej demokratyczna - sięgają po nią duże i małe agencje. Wniosek z rozmów z wolnymi strzelcami jest taki, że kultura czerpania z talentów z zewnątrz, nie tylko na cele przetargu, jest w rozkwicie. Przy okazji dowiadujemy się też innych ciekawych wątków dotyczących freelance'u. Okazuje się, że da się freelance'ować i pracować na etacie jednocześnie. Osoby pracujące w ten sposób mówią też, że freelancing przetargowy nie jest najatrakcyjniejszy, bo agencje chcą płacić dopiero w przypadku wygranej.

Zasada outsourcingu

Na rynku wyrosła agencja, która z tej pozornej niedogodności, jaką jest współpraca z wolnymi talentami, uczyniła model biznesowy. Konkurencyjność oparła na opracowanej i zaufanej bazie freelancerów. Agencja Nano, bo o niej mowa, uznaje za swoją przewagę to, że freelancer pracuje z klientem nie tylko podczas przetargu, ale również po nim. A co z cenami? Z zasady freelancerzy są drożsi od pracowników agencji. Jednak Nano twierdzi, że stawiki freelancerskie są u nich niższe niż w sieciówkach, bo z freelancerami umówili się na dogodniejszych warunkach. Współpraca oparta jest na znajomościach wypracowanych w czasach początków reklamy w Polsce. To ma gwarantować, że cały ten biznes będzie rentowny w dobie panowania dusigroszów z działu zakupów.

Efektywność kosztowa wymaga przede wszystkim optymalnej organizacji. Klienci odchodzą i przychodzą, więc być może nie ma sensu utrzymywać całej złogi na pokładzie. Czy taki outsourcing pracy jest przyszłością? Wygląda na to, że szanse na wygraną ma ten, kto najlepiej zdyscyplinuje, podporządkuje i dobierze sobie freelancerów.